Medisch beroepsgeheim, of stiekem niet?

Jouw en mijn medische gegevens worden beschermd, en terecht. Maar waar ligt de grens? Mogen verzekeraars jouw medisch dossier inzien als er een vermoeden van fraude is? Natuurlijk niet, zou je zeggen, maar de Tweede Kamer denkt daar anders over. Er is namelijk een plan van Minister Schippers aangenomen die een dergelijke macht bij de verzekeraars neerlegt. Politieke partijen smeren ons stroop om de mond in de aanloop naar de verkiezingen in 2017, maar stiekem hebben ze even snel het medisch beroepsgeheim de nek omgedraaid. Niet in het belang van de kiezer, maar van de verzekeraars.
 

Wat is belangrijker? Onze privacy of de portemonnee van de verzekeraars?

Het voorstel van Minister Schippers heeft tot doel om verzekeraars meer instrumenten te geven om verzekeringsfraude op te sporen. Bij een vermoeden van fraude kunnen verzekeraars jouw medisch dossier opvragen. Een vermoeden is een rekbaar begrip, dus kunnen verzekeraars alle medische dossiers op hun bureau toveren. Terecht dat fraude wordt tegengegaan, maar is dit de juiste manier? Ik denk het niet. Fraude kostte de zorgverzekeraars vorig jaar 11 miljoen euro. Hier moet iets tegen gedaan worden, maar het aangenomen voorstel van Minister Schippers schiet het doel voorbij.
 

Fraude van de verzekerde is het probleem niet

Redacteur Alejandro Tauber heeft met een cijfermatige onderbouwing aangetoond dat verzekeraars bij het bestrijden van fraude niet bij de verzekerde moeten zijn. De fraude met zorgverzekeringen bedroeg vorig jaar 11 miljoen euro. Dat beslaat 0,015% van het Nederlandse zorgbudget. Het is dus geen megaprobleem. Maar er komt nog meer! Ongeveer 9,4 miljoen euro van het fraudebedrag is veroorzaakt door zorgverleners en tussenpersonen. Verzekerden zouden dus voor 1,4 miljoen frauderen. Is het niet logischer om fraude te bestrijden bij de zorgverleners en de tussenpersonen? Wij houden onze privacy en verzekeraars kunnen sneller scoren door grote fraudeurs op te sporen.
 

Helaas! De politiek heeft een andere mening

Met steun van de PVV, VVD, PvdA, CDA en de SGP heeft Minister Schippers het plan er door gekregen. Hoe is het mogelijk dat een dergelijk zwaar onderwerp er zo even door wordt gedrukt? De politici die het plan steunen moeten toch ook inzien dat het een schending is van onze privacy? Als ze de frauderende verzekerden toch willen traceren, zijn er ook minder ingrijpende manieren. Schakel bijvoorbeeld een tweede arts in die ook nog een keer naar de patiënt gaat kijken. Of laat een tweede arts de claim beoordelen. De politiek kan zich beter richten op de grote frauderende “vissen”. Zorgverleners die bewust te hoge kosten declareren, daar kun je gefraudeerde euro’s mee terug vangen. Verzekeraars weten al voldoende over ons. Zij verwerken namelijk de zorgdeclaraties. Het lijkt mij niet nodig dat ze ook de rest van de medische gegevens nog op kunnen vragen. Fraudebestrijding kun je vergelijken met de strijd tegen drugs. Je moet niet de koeriertjes van de straat plukken, maar bestrijding moet op een hoger niveau. Waarom kleine visjes vangen als je ook voor de grote kunt gaan? De SP en D66 hebben tegen het plan gestemd. Zij zien het niet zitten om met een kanon op een mug te schieten. Er is nog hoop… want de Eerste Kamer moet er ook nog mee instemmen. Als zij dat niet doen, wordt het geen wet en gaat het feestje van Minister Schippers en verzekeraars niet door.