Rare jongens, die verzekeraars!

Stel je voor. Je bent sinds kort de trotse bezitter van je ultieme droomauto. En dat is niet zomaar een auto, maar een uniek exemplaar. Enig in zijn soort, en waar je zelf bloed, zweet en tranen in hebt gestoken om hem volledig naar je zin te maken. Qua verzekeringswaarde niet eens zo heel duur, maar emotioneel onbetaalbaar!

Dag pareltje!

Elke ochtend kijk je vol trots uit het keukenraam naar dat glimmende pareltje. Zelfs een slecht humeur zakt weg zodra je hem ziet. En dan, zomaar op een dinsdagochtend kijk je uit dat keukenraam en zie je ... niets?! Handrem vergeten? Snel naar de voordeur. Nee hoor, nergens te bekennen. Had ik hem naar de garage gebracht? Nee, ook niet! Huh! Zou hij dan... het zal toch niet? Gestolen?! Gelukkig was je goed verzekerd. Dat dekt de financiële schade, maar deze auto was voor jou veel meer waard dan dat geld. Deze auto was helemaal naar je zin verbouwd en daardoor uniek. Je wilt dit niet opnieuw met een nieuwe auto doen. De lol is er vanaf. Je wilt gewoon jouw auto terug. Waarom heeft iemand überhaupt de brutaliteit om iets te nemen wat niet van hem is?

En ineens geweldig nieuws

Maanden later. De verzekering heeft na een soort van afwachttermijn uitgekeerd. De autopapieren zijn in handen van de verzekering en daarmee ben je niet langer eigenaar van de auto. Logisch. Maar dan blijkt je auto gevonden. Geweldig nieuws! Na veel rondbellen, men kan en mag niet veel vertellen, maar hij zou er goed uitzien. Je geeft direct aan hem graag terug te willen kopen. Niemand kan garanties geven. Je krijgt losgepeuterd waar de auto nu is. Je gaat kijken, wilt weten in welke staat hij is. Eén klein krasje, wat broodkruimels, wat missende inventaris en 500 km op de teller is de schade. Geld wat je van de verzekering hebt ontvangen terugbetalen en meenemen, toch? Nou... niet dus. Zo gaan die dingen niet. Wij als verzekeraar hebben de schade uitbetaald en daarmee is de auto van ons en heb je als verzekerde nergens meer recht op. Wat? Ja, echt! Ik begon het verhaal wel met 'stel je voor ...', maar dit verhaal is echt gebeurd.

Hoe het is afgelopen?

De verzekeraar ging de auto via een soort tussenhandelaar verkopen aan de hoogste bieder. De handelaar had gelukkig wel wat begrip voor de situatie en gaf de gedupeerde als laatste kans om te overbieden. Meebieden op de auto die nog zo van jou voelt, waar jij je ziel en zaligheid in hebt gestoken. Het is toch bezopen?! Maar zo geschiedde. Alle geïnteresseerden hadden geboden en jij hoorde het hoogste bod. Jij biedt het hoogste bod plus 10 euro. Je koopt daarmee de auto die maanden eerder werd gestolen via een tussenhandelaar terug van de verzekering. Voor de verzekeraar: het hoogste bod plus 10 euro was een stuk minder dan wat jullie uitbetaald hadden. De gedupeerde wilde zijn geliefde auto zo van jullie terugkopen voor het bedrag wat jullie uitgekeerd hadden. Nu was er stress voor de gedupeerde of hij zijn auto wel zou kunnen terugkopen, en hebben jullie op deze case flink verlies gemaakt. Rare jongens, die verzekeraars!