Transparantie in de zorg? Nu even niet!
Leestijd: 4 minuten
Stel je hebt een mooie televisie gezien en je besluit die te gaan kopen. De verkoper in de winkel geeft je nog wat handige tips en een korte uitleg over de mogelijkheden van je nieuwe aankoop. Je loopt met een grote doos, glimlachend, naar de kassa. Je rekent af, je krijgt de bon en dan zie je ineens dat de uitleg van de verkoper je 20 euro heeft gekost. Hoe reageer je dan?
Bedrogen door de apotheker
Ik weet wel hoe ik zou reageren. Ik zou de TV weer terugbrengen de winkel in. Hetzelfde model televisie inladen en zodra een verkoper mij wat probeert uit te leggen zet ik het op een lopen en roep ik in mijn vlucht dat ik de handleiding er wel op na sla. Ik ga echt geen 20 euro betalen voor iets wat ik zelf na kan lezen. Maar wat nou als de kosten voor het uitleggen niet zijn vermeld op de bon maar in de totaalprijs van de televisie zijn inbegrepen? Dat is een beetje waar het om gaat in de discussie tussen de apothekers en de patiënten die een medicijn ophalen bij de apotheek. Vanaf 1 januari 2014 zijn apotheken verplicht om apart op de bon te vermelden wat de kosten zijn van de uitleg die ze geven over een medicijn. En sindsdien is het één en al ellende. Veel mensen zijn er pas vanaf dat moment achter gekomen dat deze kosten door hun betaald moet worden. Of ze die uitleg nou willen aanhoren of niet. Voor 2014 betaalde je dat bedrag aan uitleg ook al, maar bijna niemand wist dat. De kosten voor het medicijn en de uitleg erover stonden als één bedrag vermeld op het bonnetje. Als je 24 euro in rekening kreeg voor een zalfje maalde daar niemand om. Maar nu men weet dat de helft van dat bedrag betaald wordt voor het geven van uitleg over het medicijn, voelen mensen zich bedrogen door de apotheker.
Verborgen kosten het probleem
Het komt nu steeds vaker voor dat apothekers zich bedreigd voelen door mensen die geen goed woord over hebben voor deze gang van zaken. 80% van de apothekers geeft zelfs aan hun werk op deze manier niet meer leuk te vinden. En dat is denk ik niet wat Minister Edith Schippers van VWS zich had voorgesteld toen ze het had over meer transparantie in de zorg. Maar wat had ze dan verwacht? Dat mensen blij zouden zijn met de verborgen kosten? Nee, mensen hebben een hekel aan kosten. Of het nu gaat om administratiekosten, poliskosten, transactiekosten of kosten voor uitleg. Het zijn allemaal kosten waarbij je jezelf afvraagt of ze wel redelijkerwijs in verhouding staan tot wat er aan werkzaamheden plaatsvindt. Door de transparantie in de zorg zullen de verborgen kosten juist boven tafel komen. Maar ook zullen mensen zich bewust gaan worden van hoe ze eventueel aan kosten in de zorg kunnen besparen. De eerste stap kan gezet worden door de kosten voor de uitleg bij uitgifte van medicijnen flink te verlagen naar een aannemelijker bedrag. Maar helaas gaat dat niet gebeuren.
NZa graaft kosten weer gedeeltelijk in
Want in plaats dat de transparantie leidt tot lagere kosten kiest de de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) ervoor de kosten vanaf 1 januari 2016 wederom te verbergen in het totaalbedrag van het medicijn. Wel staat er dan op de nota of er een zogeheten 'terhandstelling met begeleidingsgesprek' of een 'standaard terhandstelling' in rekening wordt gebracht. Zodat je nog steeds kan controleren of het gesprek daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Hiermee komt de NZa de apothekers duidelijk tegemoet. Ze geven daarmee in mijn ogen een duidelijk signaal af. Transparantie is prima, maar in dit geval nu even niet. Wat is jouw mening over het wederom ‘verbergen’ van de uitleg kosten op het bonnetje van de apotheek?
